Thailand

Emotionele rollercoaster (18/11)
Eindelijk was het zover; het grote avontuur kon beginnen!
Aangekomen in Zaventem besliste Marlies om haar rugzak nog wat lichter te maken (1 broek en 1 trui bleven thuis). De spanning bij Hannes liep hoog op bij het inchecken nadat de dame aan de balie zei: " oei, jullie retourticket is pas binnen 5 maanden, ik vrees dat dit een probleem zal vormen".Gelukkig werd dit euvel vrij snel opgelost, zoals een dafalgan 500 mg oplost in een glas water.
Het afscheid nemen van ons gezin viel ons zwaar, maar Mr. Bean, The Simpsons, Predators en Edward Scissorhand hielpen ons erdoorheen. Zowel de vlucht naar Abu Dhabi, als die naar Bangkok verliep vlot en aangenaam. Onze nieuwe hobby: lange afstandsvluchten met Etihad!

  Bangkok (19-22/11)
Aangekomen op de luchthaven, namen we een taxi naar Tewet, een wijk in het noorden van Bangkok.Daar vonden we onmiddellijk een gezellige guesthouse, in een steegje afgesloten van de drukke hoofdweg. De kamers zijn onberispelijk proper en ook het eten is er `very good, not spicy`.

Om ons van de nodige info te voorzien beslisten we om op zoek te gaan naar het Tourist Office. Onderweg werden we meteen geconfronteerd met de leuze van Johny Turbo: `tes veel verkjir en tstinkt noar vorte vis`. Ook het onaangename cliche van de ¨te goed engels beheersende en vriendelijke Thai¨ op zoek naar toeristen om in de zak te zetten, ging niet aan onze neus voorbij. Gelukkig werden we hiervoor voldoende gewaarschuwd door ervaren trekkers uit het thuisfront, waarvoor dank ;)
Al snel waren we van mening niet te lang te blijven plakken in The Big City Bangkok. Vandaar dat we zo snel mogelijk ons visum gingen aanvragen bij de Vietnamese Ambassade. ¨Snel¨ staat blijkbaar niet in het woordenboek van de ambtenaren van de ambassade. Je moet over een flinke dosis geduld bezitten want die mannen hebben geen hazepate gegeten! (Soit, Jirre tis in de sjakos)
Ons eerste cultureel bezoek was het Groot Paleis, die 219 hectare beslaat. Binnen de omheining zagen we niet enkel het paleis, maar tevens bijgebouwen en een verzameling tempels, waaronder de Wat Phra Kao, de bekendste Boeddhistische tempel van Thailand. Ondanks de horden toeristen en de enorme hitte waren de kolossale gebouwen in weelderige kleuren ontzettend indrukwekkend (waauuuw, geweldig).

Aangenamer om te bezoeken was Wat Pho, de oudste en grootste tempel van Bangkok, gelegen in een groene en rustige omgeving. Dit tempelcomplex is vooral gekend omwille van het beeld van de liggende Boeddha (45m lang, 15m hoog), wachtend op het nirwana.

Zondagavond hadden we het geluk het mooiste feest van Thailand mee te maken, Loy Krathong genaamd. Over gans Thailand liet men kleine bootjes van bananenbladeren met daarin brandende kaarsen en wierook op het water van de rivieren en khlongs om de watergeesten te eren. Ook wij kochten op straat een bootje en lieten het varen op de Chao Praya, in de hoop dat dit ritueel ook ons geluk zal brengen.

Na enkele dagen hebben we ons eindelijk snel en efficient leren verplaatsen met taxi, skytrain, boot en bus (in- en uitstappen geen senicure) in het doolhof van Bangkok. Na vier dagen `pollutie en drukte` gaan we voor enkele dagen een frisse neus ophalen  naar het rustige Kanchanaburi. Verslag volgt!

Sawat di kha
Hok en Marre